Τα ‘χεις Όλα και Παραπονιέσαι (χωρίς ερωτηματικό). Διάβασε το Άρθρο και Άλλαξε τον Τρόπο που Σκέφτεσαι

Πού είναι οι εποχές που οι άνθρωποι ήταν πιο χαρούμενοι; Μάλλον θα φταίει η οικονομική κρίση που είμαστε όλοι κατσουφιασμένοι και έτοιμοι να αρπαχτούμε ο ένας με τον άλλον ανά πάσα στιγμή. Άρα ο κόσμος χαμογελούσε και ήταν ευδιάθετος από την δεκαετία του ’70 μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Επομένως η αισιοδοξία και η ελπίδα γεννήθηκαν στις καρδιές μας στα χρόνια της ανάπτυξης (;).

Τι γινόταν άραγε πιο πριν;123

Για να ακριβολογούμε, πιο πριν έζησαν οι γενιές που βίωσαν στο πετσί τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους
και δυο – τρεις ξεριζωμούς από την πατρίδα τους.
Ήταν οι γενιές που δεν είχαν τίποτα δεδομένο: για να φας έπρεπε να σκάψεις. Για να πιείς νερό έπρεπε να το κουβαλήσεις από την πηγή. Για να ντυθείς έπρεπε να υφάνεις στον αργαλειό. Σπάνια κάποια μάνα δεν έχανε το παιδί της εξαιτίας κάποιας ασθένειας που εμείς την ονομάζουμε απλώς αδιαθεσία.

Τι έχουμε σήμερα;

Σήμερα όλα αυτά είναι δεδομένα: Το νερό, η θέρμανση, η επικοινωνία, η μόρφωση, ο ηλεκτρισμός, η εύκολη μετακίνηση και πολλά άλλα. Ζούμε αυτό που κάποιοι πριν από μόλις 50 χρόνια θα αποκαλούσαν «επιστημονική φαντασία» κι όμως είμαστε δυστυχισμένοι. Τι έχουμε πάθει επιτέλους;

345Μήπως είμαστε η γενιά που θα πρέπει να εκτιμήσει τα βασικά και απαραίτητα; Σκεφτείτε το εξής: Αν σ’ αυτή τη ζωή επιθυμούμε, λόγου χάρη, πολλά χρήματα και δεν τα αποκτήσουμε ποτέ, θα έχουμε περάσει τα περισσότερα χρόνια μας μ’ αυτόν τον «καημό». Έτσι, δεν θα έχουμε χαρεί τα πιο σημαντικά πράγματα όπως είναι η καλή μας υγεία, η αγάπη που παίρνουμε από την οικογένεια και τους φίλους, τα παιδιά μας και τόσα ακόμη!

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης έχει μείνει στην ιστορία τόσο για την αμύθητη περιουσία που δημιούργησε όσο και για το παράδειγμα που αποτέλεσε για πολλούς: ήταν ο άνθρωπος που είχε τα πάντα, μέχρι που η ζωή του στέρησε και τα δύο του παιδιά. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι δεν θα χάριζε τα εκατομμύρια του προκειμένου να φέρει τον γιο και την κόρη του πίσω;
Δεν πειράζει λοιπόν καθόλου που φέτος δεν θα ψωνίσεις καινούριο φόρεμα, ούτε που δεν έχεις για άλλον ένα μήνα δουλειά, ούτε που δεν μπορείς να πάρεις δώρα στους φίλους σου. Και δεν πειράζει διότι έχεις γύρω σου ανθρώπους που σ’ αγαπούν πέρα από το φόρεμα και τα δώρα, έχεις ακόμη πολλά χρόνια μπροστά σου που θα βαριέσαι να πας στη δουλειά (διότι η ανεργία είναι απλώς μια φάση) και τελικά διότι όντως τα καλύτερα πράγματα σ’ αυτή ζωή δεν μπορούν να αγοραστούν με όλο το χρυσάφι της γης!

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σε πάρει από κάτω, κοίταξε γύρω σου και θα δεις ότι γι’ αυτά που έχεις εσύ, κάποιος άλλος σίγουρα εύχεται κάποτε να τα αποκτήσει!